Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

5 Δήμους στο νησί, προτείνει ο Γ. Καλούδης

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΡΟΣΙΤΗ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

Ή ΑΠΡΟΣΩΠΗ -ΑΠΟΜΑΚΡΗ «ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ» ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΝΗΣΙ=ΔΗΜΟΣ

ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ;



Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΛΟΥΔΗ,

Μέλους του Εθνικού Συμβούλιου του ΠΑΣΟΚ,

επιλαχόντα βουλευτή Κέρκυρας ΠΑΣΟΚ



Το σχέδιο « Καλλικράτης» που δόθηκε για διαβούλευση και διάλογο, πρίν πάρει τη μορφή νομοσχέδιου για τη νέα διοικητική δομή της χώρας, και τον εναρμονισμό με την προ δεκαετιών και εκατονταετίας, ανάλογα με τη χώρα, εκσυγχρονισμένη Ευρώπη, είναι μία προεκλογική δέσμευση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ένα επίτευγμα του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος, παρά τις αναμενόμενες αντιδράσεις, το πιστεύει και θα το περάσει.

Είναι απόλυτα θετικό ότι επαναβεβαιώνεται η ορθή επιλογή του 1987,του Ανδρέα Παπανδρέου για 13 Διοικητικές Περιφέρειες οι οποίες ταυτίζονται με το νησιωτικό χαραχτήρα της Ελλάδας.

Είναι βέβαιο ότι με τον «Καποδίστρια» κάποιοι Δήμοι δημιουργήθηκαν όχι ως μία κοινωνική και αυτοδιοικητική αναγκαιότητα αλλά κατασκευάστηκαν το 1998 ως κοστουμάκι στα μέτρα κάποιων υποψηφίων.

Επίσης κάποιοι άλλοι ήταν υπερβολικά μικροί και φτωχοί.

Είναι επίσης βέβαιο το κράτος και ο νομοθέτης δεν πρόβλεψαν και δεν έδωσαν τα αναγκαία εφόδια για τους νέους Δήμους και ειδικά για τους μικρούς.

Πως μπορεί να νοείται Δήμος στον 21ο αιώνα της Ενωμένης Ευρώπης χωρίς ταμειακή και τεχνική Υπηρεσία;

Το θέμα της σύγχυσης και διασταύρωσης αρμοδιοτήτων μεταξύ κράτους, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκησης και Δήμων οδηγεί πολλές φορές σε ένα « Πύργο της Βαβέλ», που προκαλεί

σύγχυση στο λαό και στη κοινωνία και τελικά αναποτελεσματικότητα.


Δύο παραδείγματα:

1. Η αρμοδιότητα για τη συντήρηση - φωταγώγηση των δρόμων.

2. Η αρμοδιότητα για τη κατασκευή και τη συντήρηση – επισκευή των σχολικών κτιρίων.

Είναι Γεγονός ότι δεν δόθηκαν στους Δήμους οι αναγκαίοι νομοθετημένοι πόροι.

Είναι Γεγονός ότι πολλοί Δήμοι αύξησαν ανεξέλεγκτα τα έξοδα τους είτε με αντιμισθίες Προέδρων, Αντιπροέδρων είτε με προσλήψεις, όπως ακριβώς έκαναν και οι υπουργοί.

Γεγονός επίσης ότι με δημόσιο έλλειμμα πάνω από 12 % η νέα κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέλαβε τη χώρα στη χειρότερη οικονομική κατάσταση που βρέθηκε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

Η κατάσταση έκτατης ανάγκης που αντιμετωπίζει η χώρα δημιουργεί στο λαό εύλογες αμφιβολίες για την ροή χρημάτων προς την Νέα Αυτοδιοίκηση.

Είναι ευτύχημα για τη χώρα που πρωθυπουργός είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, που έχοντας ζήσει στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, και έχοντας ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο γνωρίζει ότι ανάπτυξη χωρίς αποκέντρωση δεν γίνεται και γιαυτό πιστεύει στη Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και θα την περάσει παρά τις αντιδράσεις ενός μέρους του κατεστημένου υπουργών.

Το κρίσιμο θέμα που απασχολεί όλους τους πολίτες είναι πόσοι και ποίοι Δήμοι θα είναι σε κάθε νομό.

Η άποψη ορισμένων «κάθε νησί και Δήμος», θεωρώ ότι είναι ισοπεδωτική και καταστροφική και για τα μεγάλα νησιά των Επτανήσων και για την ιδέα και τη λειτουργία της Αυτοδιοίκησης ως του πρωτόλειου θεσμού λαικής εξουσίας. Για σκεφτείτε το νησί της Κέρκυρας ένα Δήμο, το νησί της Κεφαλλονιάς ένα Δήμο, το νησί της Λευκάδας ένα Δήμο, το νησί της Ζακύνθου ένα Δήμο !!!

Σε μία τέτοια περίπτωση δεν χρειάζονται και οι Περιφέρειες γιατί με βάση την άποψη των υπέρμαχων της θέσης «Νησί=Δήμος=Κράτος», δεν υπάρχει ανάγκη ούτε για κράτος. Με βάση τη λογική αυτή δεν χρειάζονται ούτε νησιωτικές πολιτικές, ούτε οι τρείς Νησιωτικές Περιφέρειες της χώρας: Βόρειου Αιγαίου, Νότιου Αιγαίου και Ιονίων Νήσων.

Η εφαρμογή της θεωρίας «Νησί και Δήμος» αναιρεί την έννοια, τη φιλοσοφία και τη καθημερινή πρακτική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και θα τη καταστήσει απόμακρη και απρόσωπη από τον απλό κόσμο και το λαό.

Η παλιά πόλη της Κέρκυρας είναι ένα από τα 750 προστατευόμενα μνημεία της UNESCO,χωρίς μέχρι σήμερα, 4 χρόνια μετά την ένταξη, το κράτος νάχει δώσει έστω και ένα ευρώ για τα αναγκαία έργα. Ούτε τον Οργανισμό Διαχείρισης δεν έχει συντάξει ακόμα!!!

Ο Δήμος της πόλης έχει πολλά προβλήματα να διαχειριστεί, με πρώτα τα μνημεία του και τις ανάγκες του αστικού κέντρου: Της παλιάς Πόλης και της Νέας Πόλης και τα προάστεια. Είναι αδιανόητο να φτάνει μέχρι τη Κληματιά, τον Παντοκράτορα και πέραν της βουνοκορφής και μέχρι τη Γλυφάδα. Θα βουλιάξει. Θα ασχολείται μέχρι και με το ράντισμα των ελαιοδένδρων ?

Η λογική λύση είναι η αυτοδιοικητική: Πέντε Δήμοι το Νησί της Κέρκυρας και οι Παξοί έξι.

Είναι επίσης δύσκολο να φανταστεί κανείς το σχεδόν διπλάσιας (της Κέρκυρας ) έκτασης νησί της Κεφαλλονιάς να αποτελεί ΕΝΑ ΔΗΜΟ.Η Παλλική δεν έχει τη δική της παράδοση με το Ληξούρι; Η ανατολική Κεφαλλονιά δεν επιθυμεί το δικό της άρωμα με τη Σάμη και το Φισκάρδο;

Τα νησιά της Ζακύνθου και της Λευκάδας(μη συμπεριλαμβανομένου του Μεγανησίου) και αυτά φαίνεται ότι ισσορροπούν με 3 Δήμους το καθένα.

Η Θέση μου αυτή στηρίζεται και στην Ευρωπαική εμπειρία: Πουθενά δεν υπάρχει «Νησί και Δήμος».

Σε όλες τις πόλεις της Ευρώπης οι πόλεις-αστικά κέντρα και ειδικά οι πόλεις με ιστορικά κέντρα αποτελούν αυτοτελείς Δήμους καθόσον χρειάζονται ειδική προστασία και ειδικές πρόνοιες.

Mήπως η λογική «Νησί=Δήμος=Κράτος» ή και στη λογική «Ελάχιστοι Δήμοι», τελικά θα οδηγήσει σε πιο συγκεντρωτικές μορφές άσκησης εξουσίας; Μήπως θα κάνει πιο αδύνατους τους πολίτες στη επιλογή των υποψηφίων τους(πολύ μεγαλύτερες δεξαμενές ψηφοφόρων), αφού όλα τα πρόσωπα θα αποφασίζονται από τις αθηνοκεντρικές δομές όλων των κομμάτων;

Μήπως όλα τα κόμματα πρέπει να δεσμευθούν ότι θα ακολουθούν δημοκρατικές διαδικασίες επιλογής των υποψηφίων τους;

Δεν υπάρχουν σχόλια: